Dit is een vervolg op mijn eerdere bijdrage van juni 2015. Hierin beschreef ik de mogelijkheden om voorzieningen te krijgen – bv afscherming van je huis tegen EMV - vanuit de Wmo. In deze bijdrage ga ik in op een aantal succesvolle praktijkvoorbeelden die sindsdien behaald zijn.
Mensen moeten kunnen deelnemen aan de samenleving, zelfstandig kunnen functioneren en zo lang mogelijk in hun eigen leefomgeving kunnen blijven. Gemeenten dienen dit op grond van de wet Wmo te bevorderen door het bieden van voorzieningen, hulp en ondersteuning.
EHS'ers onder de doelgroep van de Wmo
In de eerdere bijdrage beschreef ik dat mensen die last hebben van EMV onder de doelgroep van deze wet kunnen vallen. Rechtbank Arnhem heeft hier duidelijkheid over verschaft. De rechtbank oordeelde dat de doelgroep van de wet niet alleen beperkt is tot personen die door ziekte of gebrek aantoonbare beperkingen hebben, maar uitgebreid is tot een ruimere groep mensen die problemen ondervinden in hun zelfredzaamheid. Gemeenten zijn vaak echter nog onbekend zijn met het feit dat beperkingen die je door EMV kan ondervinden een grond kunnen zijn voor toekenning van een voorziening en wijzen een aanvraag veelal – op onjuiste gronden - af.
Het is dan ook van belang dat gemeenten hiervan op de hoogte zijn en dat ze bekend zijn met het feit dat verschillenden gemeenten inmiddels voorzieningen hebben verstrekt aan mensen die gezondheidsklachten ondervonden door EMV.
Succesvolle praktijkvoorbeelden
Zo heeft de gemeente genoemd in de uitspraak van rechtbank Arnhem na gegrondverklaring van het beroep aan iemand de kosten vergoed van raamfolie voor zijn woning om zich te beschermen tegen zonlicht en elektromagnetische straling van de zendmast die zich in de nabijheid van zijn woning bevond. Ook werd door de gemeente raamfolie voor zijn auto toegekend.
Ook in een andere zaak heeft een gemeente besloten elektromagnetischwerende folie voor op de ramen van een auto toe te kennen op grond van artikel 4 Wmo. De gemeente deed dit na onderzoek naar de (medische) situatie. Uit dit onderzoek bleek dat de persoon met de genoemde aanpassing de ervaren problemen kon oplossen. In deze zaak had de aanvrager ook medische verklaringen overgelegd waaruit het oorzakelijk verband tussen de gezondheidsklachten en de blootstelling aan EMV was vastgesteld. In deze zaak heeft zowel een Wmo-consulent als een Wmo-arts onderzoek gedaan naar de situatie van de persoon.
Verder is er momenteel een zaak aanhangig bij rechtbank Gelderland. De aanvraag werd door de gemeente afgewezen omdat het niet om een erkende ziekte zou gaan. Volgens de rechter was dit echter geen vereiste om voor de voorziening in aanmerking te kunnen komen en heeft de rechter ter zitting de gemeente opgedragen zorgvuldig onderzoek te doen naar situatie van de cliënt. Zoals in de eerdere bijdrage te lezen was dient een gemeente ook altijd maatwerk te leveren en mag iemand niet op algemene gronden uitgesloten worden van de Wmo. Ook dient de voorziening afgestemd te zijn op de reële behoefte van de persoon. Dit lijkt dan ook in lijn te liggen met het oordeel van de rechtbank.
In een gemeente in Zeeland hebben een moeder en dochter hulp gekregen vanuit de Wmo. Beiden hadden last van gezondheidsklachten door EMV. Met de gemeente hebben ze een uitgebreid traject doorlopen en uiteindelijk zijn ze in aanmerking gekomen voor een geschikter huis.
Ontschottingsfonds
In sommige gevallen kiest een gemeente ervoor voorzieningen niet vanuit de Wmo te vergoeden maar vanuit een ander potje. Een persoon deed een aanvraag voor stralingwerende verf plus benodigdheden en een stralingwerend gordijn. In eerste instantie gaf de gemeente aan de aanvraag direct af te zullen wijzen als deze zou worden ingediend. Ik heb in deze zaak de gemeente van informatie voorzien - jurisprudentie en toegekende aanvragen – waarna de gemeente de aanvraag wel in behandeling nam en een Wmo-consulent de persoon thuis opzocht om onderzoek te doen. De gemeente heeft in deze zaak alsnog een redelijke vergoeding toegekend. Niet vanuit de Wmo maar vanuit een zogenaamd ontschottingsfonds. Dit is een potje dat ze hebben als mensen op basis van de regeltjes niet duidelijk aanspraak kunnen maken op een bepaalde voorziening terwijl er wel een probleem is.
Ook eerder wilde een andere gemeente een vergoeding geven vanuit een ander potje. In die zaak heb ik het gesprek bijgewoond. Het kan dus raadzaam zijn er iemand bij te betrekken die bekend is met de problematiek zodat gemeenten juist geïnformeerd worden over de mogelijkheden om voorzieningen te verstrekken.
Voor de eerdere bijdrage die ik geschreven heb voor het EHS Bulletin van Stichting EHS zie de publicatie van maart 2015 "Aanpassingen in je huis en de Wmo": https://www.martinevriens.com/publicaties/
Reactie schrijven