In veel bedrijven is tegenwoordig wifi uitgerold. Er zijn uiteraard voordelen aan het draadloos werken, maar er zijn ook werknemers die klagen over gezondheidsklachten als gevolg hiervan, zoals bv. vermoeidheid, hoofdpijn, niet kunnen concentreren. En deze klachten kunnen steeds verergeren, waardoor het kan dat een werknemer zich ook ziek moet melden. De vraag is wat je kan doen als werknemer als je hier last van hebt en welke rechten heb je.

De werkgever is verplicht zorg te dragen voor de gezondheid van werknemers en daarbij is essentieel  het voorkomen of beperken van ziekte en het bevorderen van de gezondheid. De werkgever heeft dus een zorgplicht en kan aansprakelijk zijn voor schade die op het werk ontstaat. Bij onzekere risico's heeft de werkgever een onderzoeksplicht en zal zich moeten laten voorlichten over de mogelijke gevaren en zal hij de werknemer hiertegen moeten beschermen. Dit kan door het nemen van veiligheidsmaatregelen.

Momenteel zijn werkgevers zich nog vaak onbewust van de nadelen van draadloze netwerken. Het is echter belangrijk een werknemer gezond aan het werk te houden. Dat is in belang voor zowel werkgever als werknemer. Een goede voorlichting en uitleg over wat ze kunnen doen is hierbij essentieel. 

In bepaalde situaties kan je als burger te maken krijgen met de gemeente. Bijvoorbeeld als er een zendmast in de buurt wordt geplaatst en je wil hier bezwaar tegen maken. Of je wil afschermende maatregelen nemen maar hebt zelf geen financiële middelen. Het is dan de vraag welke rechten je hebt en wat de taken van de gemeente zijn.

De gemeente is verantwoordelijk voor de volksgezondheid en heeft op grond van de Wet publieke Gezondheid een aantal taken. De gemeente dient inzicht te verwerven in de gezondheidssituatie van de bevolking; dient in bestuurlijke beslissingen gezondheidsaspecten te bewaken en de gemeente moet zorgen voor gezondheidsbevordering door preventieprogramma's. 

De gemeente is verder verantwoordelijk voor de uitvoering van de Wet Maatschappelijke ondersteuning (Wmo). Deze wet heeft tot doel dat iedereen mee kan doen aan de samenleving, Dit betekent dat mensen met beperkingen voorzieningen, hulp en ondersteuning kunnen krijgen, zodat ze ondanks hun beperkingen mee kunnen doen aan de samenleving. Veel gemeenten zijn nog onbekend met EHS maar er zijn inmiddels een aantal gemeenten die mensen met EHS op grond van de Wmo hulp hebben geboden.

Bij het plaatsen van een zendmast is vaak een omgevingsvergunning nodig van de gemeente. Hiertegen kun je als belanghebbende bezwaar maken. Gemeenten moeten bij deze bestuursrechtelijke beslissingen gezondheidsaspecten betrekken. Tot nu toe worden gezondheidseffecten in de rechtspraak echter steeds afgedaan met verwijzing naar een deskundigenbericht uit 2008. Inmiddels is de blootstelling echter enorm toegenomen en zijn er ook veel ontwikkelingen geweest waardoor men zich kan afvragen of dit deskundigenbericht - waar ook foutieve aannames in staan - niet achterhaald is en gemeenten zich hierdoor niet meer zouden mogen laten leiden. Zeker met de nieuwe Omgevingswet die binnenkort in werking treedt waardoor gemeenten meer autonomie krijgen om gezondheid mee te laten wegen in het Omgevingsbeleid. Gezondheid komt voorop te staan bij milieufactoren. Dit blijkt ook uit een recent rapport "Meewegen van gezondheid in het omgevingsbeleid” waarin de Gezondheidsraad heeft geconcludeerd dat bij milieufactoren vaak juist beneden de normen gezondheidsschade kan optreden en de gemeente wordt opgedragen de ziektelast terug te dringen.

Er zijn inmiddels gemeenten die zich bewust zijn van de gevolgen van straling en in gesprek zijn met burgers. Zo zijn er een aantal moties aangenomen die de gemeenten aanzet voorzorgsmaatregelen te nemen en zijn er gemeenten bezig met het opstellen van gemeentelijk antennebeleid, waarin het voorzorgsbeginsel een prominente rol krijgt.

In veel scholen werken leerlingen tegenwoordig op iPads via draadloze systemen en zijn in het bezit van mobiele telefoons. Leerlingen worden dus veel meer dan vroeger blootgesteld aan straling en het is de vraag of dit verantwoord is. Kinderen klagen over hoofdpijn, slapen slecht en kunnen zich soms slecht concentreren. Dit kan hiermee te maken hebben. Zeker op scholen met professionele routers die vele malen harder stralen dan de router thuis en met 30 iPads in een klas is de blootstelling enorm. Daarbij opgeteld de straling van de mobiele telefoons. Wat kan je doen als je kind last heeft van de wifi op school.

Een school heeft een bijzondere zorgplicht ten aanzien van zijn leerlingen en is verantwoordelijk  voor het creëren van een veilige leeromgeving voor haar leerlingen. De zorgplicht ziet onder andere op de zorg voor het gebouw waarin zij huist en de inrichting ervan. Draadloze systemen maken daar ook onderdeel van uit. Er zijn vele onderzoeken die aantonen dat draadloze systemen gezondheidseffecten veroorzaken, ook ver onder de huidige blootstellingslimieten. De Raad van Europa adviseert dan ook alle draadloze apparatuur uit scholen te verbannen ter bescherming van de leerlingen. In verschillende landen is er ook wetgeving voor scholen en crèches om de blootstelling terug te dringen.

Scholen zijn zich hier vaak niet van bewust. Er zijn inmiddels wel scholen die maatregelen hebben genomen voor kinderen met EHS. Ook zijn er scholen die bedrade netwerken hebben aangelegd ter bescherming van de kinderen. een Het voordeel is bovendien dat deze netwerken veel sneller zijn. In andere landen is er inmiddels een wettelijk verbod van wifi en mobiele telefoons om kinderen te beschermen.

Als je gezondheidsklachten krijgt is een bezoek aan de huisarts vaak een eerste stap. Een arts dient je adequate hulp te verlenen. Indien je de klachten relateert aan straling kan het echter lastig zijn om adequate hulp te krijgen van een arts. Dit omdat (huis)artsen meestal onbekend zijn met EHS en ze EHS in de regel niet kunnen diagnosticeren. De vraag is wat je kan verwachten van een arts en welke rol ze kunnen spelen als je te maken krijgt met instanties.

Het hoofddoel van een arts is om adequate hulp te verlenen, die afgestemd is op de reële behoefte van de patiënt. Adequate hulpverlening is de hulp zoals algemeen onder beroepsgenoten gebruikelijk is.

Artsen zijn persoonlijk verantwoordelijk voor de hulpverlening. Een arts mag niet buiten het terrein van zijn eigen kennen en kunnen handelen.

Artsen spelen vaak een cruciale rol als je te maken krijgt met instanties. Bijvoorbeeld als je ziek bent geworden op het werk en je gekeurd moet worden door een arts. Of je wil afscherming van je huis vanuit de Wmo en je moet dit medisch onderbouwen. Het is dan ook belangrijk te proberen een goede relatie op te bouwen met je arts en ze - indien ze ermee onbekend zijn - te informeren over EHS en de ontwikkelingen die er gaande zijn op dit terrein. Verder dienen artsen uit te gaan van je klachten en als deze gerelateerd worden aan de omgeving kan de relatie worden gelegd met straling. Artsen mogen straling als mogelijke oorzaak niet zomaar uitsluiten. Het ontbreekt hen namelijk meestal aan de kennis om dit uit te sluiten.

Een arts is verantwoordelijk voor de hulpverlening en indien een arts onzorgvuldig handelt of onterecht straling als mogelijke oorzaak uitsluit kan het opportuun zijn een klacht in te dienen tegen de arts. Dit kan je eigen rechtspositie sterker maken.